معرفی کوتاه ادوار تاریخ موسیقی غرب:

شناخت دوره های موسیقی برای هر هنرجوی موسیقی از واجبات به حساب می‌آید و لازم است ادوار مختلف تاریخ موسیقی را به خوبی بشناسیم. تاریخ موسیقی را میتوان به دوره‌های زمانی مجزایی تفکیک کرد که هرکدام از آنها با سبک خاص خود معرفی می‌شوند.تاریخ موسیقی غرب را می‌توان به هفت دوره تقسیم بندی کرد. در این مقاله به معرفی اجمالی ادوار تاریخ موسیقی می‌پردازیم.

 

موسیقی در قرون وسطی(۱۴۵۰-۴۵۰):

اولین دوره کاملاً پذیرفته شده در موسیقی کلاسیک دوره رنسانس بود که در حدود سال 1400 شروع شد. با این حال، قبل از آن  در قرون وسطی موسیقی به شکل آوازهای اولیه وجود داشت که بسیاری از آنها پایه و اساس آهنگسازانی را که قرار بود بیایند، تشکیل می دادند ونمیتوان این دوره را نادیده گرفت.موسیقی قرون وسطی از سقوط روم باستان شروع شد و تا سال 1400 ادامه داشت. تقریباً همه چیزهایی که در این دوره ساخته شد برای صدای انسان بود: تا حدی به دلیل تأثیر کلیسا، و هم‌چنین به این دلیل که بسیاری از آلات موسیقی هنوز اختراع نشده بودند.سازهایی که در دوره اولیه به خوبی مورد استفاده قرار گرفتند عبارت بودند از زنگ، کرنت،طبل،نی وسازي به نام شاوم نيز که محبوبیت زیادی داشت.قدیمی ترین موسیقی ها، یک خط ملودی بدون همراهی کننده است.این ملودی های روان معمولا در محدوده یک اکتاو قرار میگیرند و به نرمی در فواصل نزدیک و مجاورهم حرکت میکنند.موسیقی اولیه نوع خاصی از گام را به کار میگیرد که به آن مد گفته می‌شود.

از آهنگسازان برجسته در این دوران میتوان به آرگانوم،دوفای دانستابل،لئونن و... نام برد.

 

موسیقی دوره رنسانس(۱۶۰۰-۱۴۰۰ میلادی):

واژه رنسانس به معنای "تولد دوباره" است. قرن های پانزدهم و شانزدهم در تاریخ اروپا به عنوان دوره رنسانس شناخته می شود. این دوره برای نوازندگان دوران اکتشاف، نوآوری و تجدید حیات بود . در دوره رنسانس، افق های موسیقی مانند دیگر هنرها گسترش یافته بود و مهم ترین مشخصه این دوره تمایل به فرهنگ و مسئله آموزش است و هم چنین اختراع چاپ در این دوره به رواج بیشتر موسیقی کمک کرد.موسیقی‌دان ‌ها در دوره رنسانس به اجرای موسیقی در اجتماع های شهر،مراسم ها و آیین های مذهبی میپرداختند.در این دوره نیز مانند قرون وسطی،موسیقی آوازی مهم تر از موسیقی سازی بود. بسیاری از آهنگسازان برجسته رنسانس برخاسته از مناطقی در جنوب دریای شمال بودند مناطقی که اکنون شامل هلند،بلژیک و شمال فرانسه است.

از آهنگسازان مشهور این دوره می‌توان به تالیس، مارلی، داولند،پالسترینا اشاره کرد.

 

 

 

موسیقی دوره باروک(۱۷۵۰-۱۶۰۰ میلادی):

واژه باروک به معنی مروارید با تراش غیرمعمول است .دوره باروک  که از 1600 میلادی آغاز شد. این دوره با معرفی کنسرتو، سونات و اپرا شاهد ظهور سبک های موسیقی جدید بود. سست شدن کنترل سیاسی کلیسا بر اروپا به این معنی بود که موسیقی غیرمذهبی، به ویژه موسیقی دستگاهی، اکنون می تواند شکوفا شود. در دوره باروک این ایده که سازها باید به روشی استاندارد در کنار هم قرار گیرند، اولین نسخه های ارکستر مدرن را ایجاد کرد و خانواده ویولن جایگزین ویول ها شدند و ارکستر با یک بخش زهی قوی شروع به شکل گیری کرد. در این دوره تأثیرگذاری بر احساسات شنونده به یک هدف اصلی در آهنگسازی تبدیل شد. قرن هفدهم همچنین شاهد پیدایش چندفرم و قالب موسیقایی بود که میتوان به اپرا، فوگ، سوییت، سونات و کنسرتو اشاره کرد. از آهنگسازان مشهور این دوره میتوان به باخ، ویوالدی و هندل اشاره کرد.

 

موسیقی دوره کلاسیک(۱۸۳۰-۱۷۵۰):

واژه کلاسیکال و کلاسیک هر دو از واژه لاتین کلاسیکوس به معنای شهروند می آیند.  واژه کلاسیک به دو تفسیر متفاوت استفاده می شود .«موسیقی کلاسیک» به معنای عام مربوط به دسته بندی دونوع موسیقی کلاسیک و پاپ میباشد و هر چیزی که ما در رپرتوار کلاسیک می نوازیم ، موسیقی متمایز از موسیقی پاپ، جز است. اما معنای دیگر مربوط به دوره کلاسیک می باشد که از حدود سال 1750 میلادی شروع شد و گفته می شود سونات تریوهای دوره باروک راه گشای سونات کلاسیک شد و تغییر این دوره ها یک شبه رخ نداده است و مرز دقیقی نمیتوان برای آن تعیین کرد و این تغییرات همراه با عصر روشنگری بود، زمانی که تغییرات اساسی در ارزش های اجتماعی متمرکز بر حقوق بشر و آزادی مذهب رخ داد. ارکسترها تغییرات بزرگی را پشت سر گذاشتند، در آغاز این دوره  هنوز از هارپسیکورد یا ارگ  استفاده میشد اما با مرور زمان سازهای بادی مانند هورن، ترومپت، کلارینت، فلوت و ابوا برای ایجاد صدایی جدید و متمایز بخشی از سازهای ارکستر را تشکیل دادند. در طول دوره‌ی کلاسیک برای اولین بار موسیقی سازی اهمیت بیشتری نسبت به موسیقی آوازی پیدا کرد و ساز پیانو نیز در دوره کلاسیک معرفی شد.

از آهنگسازان مشهور دوران کلاسیک می توان به  هایدن،موتزارت،بتهوون اشاره کرد. هایدن موسیقی فوق‌العاده‌ای برای کر، اپرا، ارکسترال ساخت اما سمفونی‌ها بزرگترین دستاورد او بودند.در سال های پایانی قرن هجدهم بتهوون شروع به نوشتن موسیقی به سبک موتسارت و هایدن کرد. او در نهایت از آنها پیشی گرفت و سبک کلاسیک را از هم جدا کرد و آغاز عصر رمانتیک در موسیقی را رقم زد.

 

 

 

موسیقی دوره رمانتیک(۱۹۰۰-۱۸۳۰):

واژه رمانتیسم در قرن هجدهم برای توصیف نخستین نشانه های اندیشه های جدید در نقاشی و ادبیات استفاده میشد و بعدها توسط موسیقی دانان به کارگرفته شد. هدف آهنگسازان کلاسیک برقراری تعادلی میان بیان احساسات و ساختار رسمی قطعه بود اما در دوره رمانتیک این عقیده پذیرفته شده نبود و آهنگسازان این دوره به دنبال آزادی بیشتر در فرم و اثر موسیقی برای بیان عمیق تر احساسات و عواطف درونی بودند.از میان ایده های بسیار زیادی که برای آهنگسازان رمانتیک جذابیت زیادی داشت میتوان به سرزمین های دوردست و گذشته های دور، شب و مهتاب، شادی و اندوه، عشق و ... اشاره کرد.

از آهنگسازان مشهور دوره رمانتیک میتوان به شوپن، لیست، برامس، چایکوفسکی اشاره کرد.

 

 

موسیقی قرن بیستم:

قرن بیستم را یکی از مهیج ترین دوران تاریخ موسیقی میتوان معرفی کرد.تاریخ و سیاست قرن بیستم الهام‌بخش طیف متنوعی از سبک‌های موسیقی بود که بین سال‌های 1900 و 1999 ایجاد شد، موسیقی در قرن بیستم به دلیل فضای سیاسی خصمانه، پیشرفت تکنولوژی و تغییرات عظیم در سبک، به طرز چشمگیری تغییر کرد. بسیاری از آهنگسازان،فرم ها و سبک های جدید هیجان انگیزی را خلق کردند و در این دوران گرایش ها و تکنیک های جدیدی خلق شد.با این حال برخی آهنگسازان به تصنیف موسیقی که پرحرارت تر از موسیقی رمانتیک بود پرداختند.موسیقی قرن بیستم آمیزه ای پیچیده از سبک های مختلف است.

از آهنگسازان مشهور این دوره میتوان به شوستاکوویچ، پروکفیف، استراوینسکی اشاره کرد.

 

 

در این بلاگ خلاصه ای از ادوار تاریخ موسیقی را بیان کردیم و در مقالات بعدی درمورد هریک از دوره ها با جزئیات بیشتری صحبت خواهیم کرد.

برای مطالعه کامل تاریخ موسیقی غرب میتوانید کتاب های زیر را تهیه کنید: